Eerst en vooral... Wat een topervaring was me dit! Ik heb tijdens deze gehele periode gezien dat dit beroep echt iets is dat ik later met heel mijn hart zou willen uitoefenen. 

De kinderen zijn zo sociaal, ze nemen je meteen in vertrouwen, kortom, wat spontaan zijn deze rakkers! 

Kennismaking met de school

Aan het roer van het schip staat de kapitein, Chantal Vandersmissen. Chantal is al tal van  jaren directrice van de lagere school in Lembeek.

Naast het roer bevinden zich tal van matrozen, elk met hun eigen talenten en specificaties. Het zijn de juffen en meesters die dag in dag uit met hun hart en ziel les geven aan de leerlingen en die de leerling(en) op de eerste plaats zet(ten). 

Visie van de school:

GELUK

Elk kind is opzoek naar geluk. Met andere kinderen kijkt het uit naar mensen die de weg tonen naar het goede leven. Elk kind heeft zin voor waarheid en schoonheid, verantwoordelijkheidsbesef, solidariteit, verdraagzaamheid, vrede en rechtvaardigheid. De opvoeders van Sancta Maria zullen hen evenwel ook helpen waarden te ontdekken. Elk kind moet immers voelen dat we samen op zoek zijn naar waarden waar onze toekomst nood aan heeft. 

TOTALE PERSOONSVORMING

Om geluk te kunnen vinden heeft elk kind "hoofd, hart en handen" nodig. Ze streven ernaar om alle talenten van elk kind te kunnen ontdekken en te ontwikkelen. Ze zetten zich sterk in om de leerlingen veel te kunnen leren, maar ook om te leren hoe ze hun problemen zelfstandig kunnen aanpakken. 

In Sancta Maria wensen ze de leerlingen ook te leren leven: zowel in een kleine kring zoals de klas als in een grote maatschappij. Ze willen opzoek gaan naar elk persoonlijk geluk, van elk kind. 

DE OPVOEDING GETUIGT VAN EEN VOORKEURSLIEFDE VOOR DE ZWAKSTEN 

Elk kind is welkom in deze school, er wordt geen onderscheid gemaakt van rang of stand, kleur of ras. Ze proberen oog te hebben voor wat elk kind nodig heeft. 

Wanneer kinderen het nodig hebben zoeken ze naar aangepaste opvang of strategieën om toch tot een resultaat te bekomen. Voor kinderen die het wat moeilijker hebben is er op deze school aangepast leerhulp en begeleiding aanwezig, zonder de sterke jongens en meisjes te vergeten. 

DE OPVOEDING STEUNT OP EEN PERSOONSBEVORDERENDE RELATIE

Om elk kind te helpen groeien willen ze aan elk kind warmte en aandacht bieden. Daarom kiezen zij ervoor om een relatiestijl die vrij is van overbodige macht en sterkte. Ze spreken een omkeerbare taal zodat kinderen die hun nadoen hoffelijk en tactvol zijn. Ze geloven sterk in de kracht van hartelijkheid:

 "Kinderen moeten voelen dat we van harte les geven en moeten aanvoelen dat we een hart hebben voor wat hen raakt en bezighoudt."

Mijn verleden met de school

Als klein meisje bracht ik mijn lagere schooltijd ook op deze school door. Ik bracht mijn schoolcarrière daar door tot het 6de leerjaar. Omdat ik deze plek kende, was het voor mij extra spannend om na zo een lange tijd terug te keren. Ik kende de juffen en meesters natuurlijk goed en waren maar al te blij mij te mogen ontvangen. Door de jaren heen zijn er ook veel andere juffen en meesters bijgekomen. Maar de geur door de gangen van de school, ruikt nog altijd hetzelfde! 

Samen met de juf gingen Bryan en ik de kindjes in de rij halen. Wat waren ze blij om ons nog eens terug te zien! Als eerste kwam er een les van juf Babette, de kinderen werden in groepjes verdeeld en ze moesten samen een quiz oplossen over brood. Zo waren er vragen als welk soorten brood bestaan er? In welk land eten ze wat? ... 

Top idee om het groepsgevoel wat te bevorderen in de klas en perfect om een woensdag mee te starten! 

Les 1: Rekenen

Na deze leuke les was ik diegene die de spits mocht afbijten van ons twee. Ik mocht een herhalingslesje geven over: "enkelvoudige tabellen," dit zou een herhalingsles geweest moeten zijn. De mentor vertelde mij dat deze les van een leien dakje zou verlopen, maar niets bleek minder waar. Ik merkte vooral dat het moeilijk werd voor de leerlingen die wat minder taalvaardig waren. In de oefeningen zaten ook hier en daar wat vraagstukken, wat toch niet zo simpel was om alle gegevens correct uit zo een vraagstuk te halen, dat resulteerde zich in de vingers die nogal dikwijls in de lucht gingen. 

De bedoeling was, dat de leerlingen de oefeningen grotendeels alleen konden oplossen. Nadat ik wat rondwandelde door de klas, bleek toch dat de kinderen niet zo goed weg waren met de (gekende) leerstof. Daarom greep ik in, ik legde eerst de oefening individueel uit bij de leerlingen, maar al snel ik op dat de andere het er ook moeilijk mee hadden. Daarom dacht ik dat het beter was om samen de oefeningen te maken, en deze stap voor stap uit te leggen (wat weten we al?, waar zijn we naar opzoek?...) . Ik zette de leerlingen op het goede pad, na enige uitleg waren de meeste leerlingen er toch mee weg, maar voor sommige was dit nog niet het geval, deze kinderen hadden wat extra begeleiding nodig. Daarom besliste ik om deze nog een stap voor stap luidop eens na te gaan wat we al weten, ... . Voor de kinderen die sneller klaar waren, de zogenaamde "snelle werkers," daarvoor had ik extra werkblaadjes voorzien, blaadjes die wat voor meer uitdaging zorgde, want lang niet alle oefeningen waren even gemakkelijk! Al geef ik dat zelf toe. 😉

Als afsluiter van de dag mochten de leerlingen van het tweede leerjaar samen lezen met de leerlingen van het eerste leerjaar. Ze werden in groepjes van 2 of 3 gezet, om samen te lezen. De groepjes werden beslist door de juffen zelf. Wij mochten ondersteuning bieden waar nodig aan de leerlingen. 

TrINgggggg!! Daar gaat de bel... Tijd om er een leuke woensdagnamiddag van te maken! 

Donderdag 12/03/2020

De eerste dag zonder juf Babette in de klas. Voor mezelf was dit eventjes een paniek in mijn hoofd. Ik wist op dat moment niet wat er op ons ging afkomen en hoe het nu verder moest. Er moesten nog tal van lessen gegeven en beoordeelt worden. 

Toch werd er beslist om de zorgjuf in te schakelen in de klas, mochten er zich enkele problemen voordoen. De avond ervoor had juf Babette mij al een paar taakjes doorgestuurd via Whatsapp, met dingen die er zeker moesten gebeuren, wat er in de agenda zou moeten staan, ...  . De meeste zouden denken: "Oei, zoveel in één keer, dit gaat mij niet lukken.' Maar ik, ik sprong een gat in de lucht, we hadden de verantwoordelijkheid gekregen over alle kinderen in deze klas, je mocht alle facetten van "het juf zijn ontdekken" kinderen komen rechtstreeks naar je toe wanneer ze een probleem hebben. Het is zo absurd, maar het voelt speciaal om diegene te zijn waar ze nu als eerste naartoe komen, in plaats van vaak de tweede persoon te zijn. 

Planning van de dag:

Vandaag, was Bryan de eerste die de spits mocht afbijten. Hij ging aan de slag met een spreekles. Een zeer leuke les! Kinderen mochten aan elkaar hun droomheks beschrijven. Wat sprak je meteen de creativiteit van de kinderen aan! Ik ging zelf ook soms eens rond in de klas. Samen met de snelle werkers heb ik dan ook maar mijn beste tekenkunsten laten zien en een eigen heks ook gemaakt. 🧙🏼‍♀️

De tweede les van de dag werd ook gegeven door Bryan, hij mocht een lesje wiskunde geven.

De bel ging, tijd om te gaan spelen op de speelplaats! Wat Bryan en ik vooral probeerde te doen was, ook elke keer mee te gaan naar de speelplaats. Zo kom je pas echt te weten wat de kinderen hun interesses zijn en wat hun bezighoudt deze dagen. Daarbovenop leer je ook al meteen de andere leerlingen kennen die op de school zitten. En je leert ook de andere juffen en meesters kennen door er eens een babbeltje mee te slaan! 

De bel gaat... tijd om in de rij te staan... 

Les 2: Taal

Eindelijk was het aan mij! Wat heb ik zo uitgekeken naar dit moment! Wel spannend, want een les taal, had ik nog nooit gegeven. Omdat ik hier en daar al wat moeilijkheden ondervonden om deze les uit te schrijven (zoals; leerinhouden formuleren, juiste benamingen te gebruiken, ...) te formuleren moest deze les er wel boenk erop zitten! 

De luisterles van Nederlands was een heel ander gegeven voor de leerlingen.
Ze vonden de les heel erg leuk. Ik had gekozen voor toch een redelijk lang luisterfragment, waardoor ik toch hier en daar wat schrik had dat de leerlingen hun aandacht zouden gaan verliezen. Maar het tegendeel werd bewezen ze bleven rustig en aandachtig luisteren.

Na het luisteren hadden we een kort gesprekje over het luisterfragment en moesten de leerlingen enkele vragen beantwoorden. Ze hadden de kans om individueel of in duo te werken, en ook dit verliep heel rustig. Meestal wordt de klas wat rumoeriger wanneer ze eens een woordje mogen praten tegen elkaar, maar dit bleek niet zo te zijn.

Tijd om de benen te strekken, want we gaan turnen met meester Bryan! De kinderen moesten zich snel omkleden om dan naar de turnzaal te vertrekken. Na de les was afgelopen ondervond ik toch wat moeilijkheden met één bepaald kindje, Vincent. 

Hij was al de hele dag was luidruchtiger of werkte soms niet goed mee. Daardoor begon hij ook de andere kinderen van de klas te storen. Tijdens dit gesprekje probeerde ik vooral rustig te praten met Vincent, te vragen wat er was,.. Ook al had de juf mij op voorhand al ingelicht dat Vincent soms woede-uitbarstingen heeft, probeerde ik toch om het gesprek een kans te geven op een rustig verloop. Maar Vincent wou niet luisteren en bleef doorgaan. Ik wees hem erop dat zijn gedrag storend is en niet alleen voor mij maar ook voor zijn klasgenootjes. Maar toen ontplofte de bom. Hij werd boos. 

Omdat het toch middagspeeltijd was mochten de kinderen naar de speelplaats, ik besloot om Vincent wat te laten uitrazen, en er met hem later op de dag even over te praten. 

Maar.. Ondertussen hoorde ik van de andere kinderen, dat Vincent was meegenomen geweest door een andere leerkracht en bij de directrice zat. Achteraf hoorde ik dat hij iets had gedaan op de speelplaats, wat precies heb ik nooit geweten. 

De laatste twee lessen van de dag kwamen alsmaar dichter! Tijd voor een lesje W.O. van meester Bryan! 

Ik mocht het laatste lesje van de dag geven. 

Les 3: Muzische vorming (Drama en Media) (pantomime)

Ik probeerde het groepsgevoel ook meteen te bevorderen door alle stoelen en banken aan de kant te zetten, en de leerlingen in een kring te laten zitten.

Bij deze les kwamen alle kinderen uit hun comfortzone inclusief ikzelf!
De leerlingen werden uitgedaagd om eens uit hun comfortzone te komen. 

En ik moet zeggen alle leerlingen hebben dit gedaan op één kindje na. Bij deze leerling hebben ik toch geprobeerd om haar ietwat op haar gemak te stellen. Haar even apart te nemen en bemoedigende woordjes toe te spreken. En dit werkte! Ze heeft het gedaan, en de juf was super fier! Daarom kreeg ze na de les een kaartje uit de juf haar complimentendoos.

(Noot zorgjuf, Griet: De leerlingen deden goed mee, soms te enthousiast, de leerkracht blijft er rustig bij. Wanneer het wat luider werd kregen ze een klassikale opmerking. Het was een leuk lesje met afwisselende activiteiten.)

Tijd om naar huis te gaan en tot morgen lieve kindjes! 👩🏽‍🏫

Vrijdag 13/03/2020

Onze laatste stagedag brak aan... Met zeer grote spijt moesten we "onze" lieve kindjes al meteen verlaten. Onze stage werd noodgedwongen stopgezet door de uitbraak van het coronavirus. Scholen werden sinds 16 maart 2020 gesloten.

Maar toch besliste we om er toch nog een leuke laatste dag van te maken, SAMEN, MET Z'N ALLEN!

We zagen al meteen dat er veel minder kinderen aanwezig waren op school. Er waren onderander al twee kindjes van onze klas die afwezig waren.

Wat we al zeker wisten was dat er ons een heel hectische dag voor de boeg stond. Juf Babette die er nog altijd niet was, kwamen de kinderen ook meteen naar ons toe om uitleg, om wat er allemaal gaande is, hoe het nu verder moet. Ook waren we zelf mee opzoek naar oplossingen, oefeningen om kinderen te helpen bij het verwerken van de leerstof, maar dan wel thuis. 

Planning van de dag:

Door het hele gebeuren werd de planning hier en daar wat verschoven... 

In samenspraak met de zorgjuf voerde we een aantal aanpassingen aan, door de hectische omstandigheden van die dag. 

Zo werd het leermoment "schrift," dat gegeven werd door juf Babette weggevallen. In plaats daarvan gaf ik mijn les van W.O. "Later als ik groot ben word ik." 

Het hoekenwerk dat volledig was uitgewerkt door juf Babette kon jammer genoeg niet doorgaan, daarom vonden we het een leuk idee om de praktijkles, die voor de week nadien gepland stond naar deze vrijdagnamiddag te verplaatsen. In deze praktijkles mochten de leerlingen het beroep chocolatier zelf met de lijve ondervinden, we gingen aan de slag om eigen pralines te maken. We vonden het een leuk initiatief en een leuke afsluiter voor deze leuke stage en toch wel ook een afsluiter voor de leerlingen, althans voor een lange tijd. 

Geen leukere activiteit om te dag mee te beginnen om samen met de klas lekker te gaan ontbijten, in pyjama dan nog wel! De kinderen konden een lekkere boterham met choco of confituur eten, cornflakes, eitjes, ... een heel rijkelijk ontbijt. Ik besliste daarom ook om hier en daar te helpen waar nodig, het was al een hectische dag voor iedereen. Ik ging in de andere klassen rond samen met de zorgjuf, Griet om de cornflakes, drankjes, ... uit te delen aan de kinderen. Natuurlijk was Bryan nog altijd in de klas om op de kinderen te passen, daarbovenop waren we niet heel lang weg. 

De kinderen amuseerde zich door Just Dance te spelen, onder elkaar spelletjes te spelen... We konden natuurlijk van deze tijd gebruik maken om opzoek te gaan naar middelen waarmee we de leerlingen konden ondersteunen in het verdere verloop van de komende week. We gingen samen opzoek naar oefeningen, activiteiten die de leerlingen konden doen ... . 

Maar ook vandaag moest er les gegeven worden. Bryan gaf een lesje rekenen over spiegelingen. Omdat er een paar kindjes afwezig waren vandaag, had ik beslist om mij tussen de kinderen te plaatsen, nu er wat meer ruimte was. 

Tijdens deze les kwam één van de docenten in de klas lang, om eens naar ons te kijken. Het waren niet Leen en Theo, onze stagebegeleiders, maar Annika die eens een kijkje kwam nemen.

Les 4: Wereldoriëntatie (Later als ik groot ben word ik ...) 

De laatste dag van de stage zaten we vooral in tijdsnood. Door het hele gebeuren dat de scholen moesten sluiten liepen alle lessen uit, waardoor mijn les verkort werd. Een les van 50min moest ik op het moment zelf inkorten tot 20-25min. Dan moet je als leraar keuzes maken welke leerinhouden je zeker aan bod wil laten komen. En als beginnende leerkracht is dat niet makkelijk. Ik heb er wel voor gezorgd dat elke leerling op zijn eigen tempo de les kon volgen en zelf niet beginnen te rushen. Het was helemaal geen leuke dag... en dan kwam de stagebegeleider nog eens kijken ook, wat nog eens wat meer druk op je schouders legt. Er liep niet echt iets mis tijdens de les, buiten het tijdsgebrek. Wat ik wel merkte is dat W.O. heel fel in contact staat met Taal. En de meeste kinderen zijn niet zo taalvaardig in deze klas.

Ik heb met de leerlingen opdracht per opdracht overlopen, voorbeeldjes proberen te geven. Maar soms begrepen ze de vraag niet goed. Waardoor ik als leerkracht besloot om alles nog eens te overlopen met de leerlingen. Daarna werden de dingen wat duidelijker voor de leerlingen.

Door het tijdsgebrek was mijn les ook niet volledig af. Waardoor ik een beetje in paniek sloeg, juist op dat moment liep alles precies fout. Of toch niet naar hoe ik het gehoopt had. Maar Annika had er alle begrip voor, verstond de situatie ook. 

Na mijn lesje was het tijd voor de middag. De leerlingen stelde zich op in een rij aan de deur. Ik begeleide de kinderen naar buiten. 

Tijdens de middagspeeltijd kregen zowel Bryan als ik feedback van Annika. Annika heeft slecht maar een heel klein stukje van mijn les kunnen zien.

Deze zet ik graag even voor jullie op een rijtje:

Omdat alles de dag zelf nog beslist werd dat we de kookactiviteit vandaag gingen doen moest ik op de middag snel even naar huis achter al het gerief dat we daarvoor nodig hebben. Haasten dus! Omdat de leerlingen al de gehele week zelf ook materiaal meehadden, omdat ik dit op voorhand al had laten aan juf Babette, was er voor geen enkele leerling een probleem om te starten met deze activiteit.

Na de middag gingen we samen nog even het dansje oefenen voor het schoolfeest. En daarna de klas in en koken maar! De leerlingen hun gezichtjes hingen letterlijk vol van de chocolade. Je kon zo zien wie er al hier en daar wat geproefd had. 🍫

Het was wel een zeer tijdrovende activiteit, maar perfect om in deze omstandigheden te doen met de leerlingen! Ze werden allemaal ingedeeld in groepjes per eiland om de chocolade te laten smelten, per groepje bij de juf te komen om alles af te wegen,... We kregen hierbij ook hulp bij de zorgjuf, Griet. Na alle pralines in de koelkast gezet werden, was het tijd voor het minder leuke deel, afwassen. Groepje per groepje mocht zijn/haar spullen afwassen in de toiletten. 

Tijdens het opstijven kregen de leerlingen de opdracht om samen met meester Bryan naar buiten te gaan om een raadsel op te lossen in het thema beroepen. Er stonden tal van aanwijzingen aangeduid op de speelplaats, het was aan de leerlingen om opzoek te gaan naar de juiste antwoorden! Ondertussen maakte ik snel de doosjes klaar met alle namen van de leerlingen om de pralines in te steken en naar huis te nemen. 

Als alles voor de boeg was moest de zware rompslomp beginnen van al dat papierwerk voor de leerlingen. De agenda's gingen open, en daar gingen we dan ... In de agenda hebben we tal van opdrachten geschreven die de kinderen moesten doen tijdens de weken die ze thuis waren. Dit nam toch wel wat tijd in. 

En toen ging de bel... einde van een prachtig avontuur... Maar we hebben toch nog een super leuke foto kunnen maken, met de pralinedozen op en we hebben deze leerrijke ervaring afgesproken met een dikke knuffel!

Geen vaarwel, maar tot ziens kindjes! 

Het was mij een genoegen om in jullie klas les te mogen geven, 

Tot snel en heel veel succes in de toekomst! 👩🏽‍🏫

Leuke activiteiten/materialen die ik geïntegreerd heb tijdens mijn stage

Tijdens de stage, vond ik het belangrijk dat er toch een stukje van mezelf te zien was in de klas. Ik vroeg uiteraard eerst aan de mentor of dat mocht. En ze juigde dat meteen toe! 

Een paar activiteiten/materialen die ik geïntegreerd heb in de klas zijn:

Het boek van de week (thema: beroepen) en de leesmeter

Motivatieslingers

Een pact die we met heel de klas hebben ondertekend 

Exit Tickets

Kansen en beperkingen

Ik heb tijdens de stage vooral rekening gehouden met elk kind hun talent. En ze daarom ook in de lessen te gebruiken. Ik wist dat Lorelien , een stoere meid uit de klas voetbal speelde. Daarom mocht Lorelien bij de les rekenen (enkelvoudige tabellen) eens wat uitleg komen vertellen: wanneer ze dat deed, welke kledij, ... Dit ook om de verwijzing te maken met het thema "beroepen"voetbalster/voetballer.

Je zag meteen dat elke leerling fier is op zijn eigen kunnen en doen. En dat doet mij als juf heel veel plezier. Maar om in 4 lesjes en 3 dagen elk talent aan bod te kunnen laten komen van iedere leerling is wat moeilijk.

Omdat het de laatste dag was van onze stage en dus ook voor de leerlingen voor een lange tijd hebben Bryan en ik beslist om de kookactiviteit die normaal voor maandag gepland stond, om die vrijdagnamiddag te laten doorgaan. En met succes! We mochten met de leerlingen overheerlijke pralines maken. En ik merkte vooral dat wanneer leerlingen zelf iets mogen doen, ze daar hun ook volledig in smijten. De leerlingen zijn zeer spontaan en open naar ons toe. En zien ons ook echt als een vertrouwspersoon.

Problemen die ik vooral ondervond tijdens de stage was vooral de taalvaardigheid van de leerlingen, waardoor ik opdrachten meermaals heb moeten uitleggen en ook telkens op een andere manier. Andere problemen waren dat de mentor opeens ziek werd vanaf donderdag, dus die hebben we ook niet meer gezien, waardoor we dan terechtkwamen bij een andere juf die onze mentor even moest zijn. Toch wel hectisch, omdat de leerlingen dan eerder naar jou komen in plaats van de andere juf. Ik mocht ook voor het eerst ook de agenda van de leerlingen in orde brengen, opmerkingen in de agenda's schrijven, toch wel spannend! We werden ook veel meer alleen gelaten met de leerlingen waardoor je ook terug veel meer verantwoordelijkheid hebt. Je moet ook rekening houden met hetgeen dat de oorpronkelijke mentor heeft gevraagd om te doen. Je mag dit niet vergeten, en dat ook niet.

Bv: Bij Amaryllis moet je dit in haar agenda nog schrijven, en bij ...

En dan de laatste stagedag vooral het tijdsgebrek met het hele gebeuren van het coronavirus. Meteen bij aankomst was duidelijk dat de leerkrachten en directie aan het zoeken waren naar oplossingen voor de leerlingen, hoe het nu verder moest, ... Echt heel erg hectisch. En als stagiair probeer je dan zo goed mogelijk de klas op te vangen en zelf ook nog wat oefeningen voor de leerlingen te verzamelen, die ze kunnen maken in zo een lange periode.

Doelen en acties

Waar wil ik heen en hoe kom ik daar?

Wolk: Wat wil ik?

Boze wolk: Wat er mij allemaal zou kunnen tegenzitten. Het zijn zinnetjes vanuit onmacht, schuldgevoel, machteloosheid, verwijten, 'ja maar',...

Mannetje: Wat gebeurt er met mezelf bij het overdenken van deze twee stappen?gevoel. Wat doet dit met mij in hoofd, hart en handen? )

Voetstapjes: Welke stappen zet ik om tot mijn doel te geraken?

Vergrootglas: Wat heb ik bij mezelf ontdekt bij het maken van dit stappenplan?

Evaluatie

Tot slot, deel ik jullie nog graag de eindevaluatie mee.